środa, 30 stycznia 2008

Podstawowe zasady zachowania na stoku - zasady FIS

Wzgląd na inne osoby.
Każdy narciarz i snowboarder powinien zachować się w taki sposób, aby nie zagrażać nikomu innemu i nie spowodować żadnej szkody.
Komentarz FIS: Narciarz odpowiedzialny jest także za złe działanie sprzętu, który używa. W szczególności dotyczy to nowinek technicznych (płyty carvingowe lub do wyczynu).

Panowanie nad szybkością i sposobem jazdy.
Każdy narciarz i snowboarder musi zjeżdżać z prędkością dopasowaną do swych umiejętności, rodzaju i stanu trasy, warunków pogodowych i natężenia ruchu.
Komentarz FIS: Kolizje na stoku najczęściej zdarzają się z powodu nadmiernej szybkości, niezapanowania nad nartami lub niezauważenia innego uczestnika ruchu. Narciarz zobowiązany jest poruszać się tak, aby w razie konieczności zatrzymać się lub skręcić w ramach umiejętności jakie posiada. Narciarz zobowiązany jest poruszać się wolno w miejscach zatłoczonych, w okolicach wyciągów, na zakończeniu trasy, lub zmniejszenia widoczności z powodu warunków pogodowych lub załamania stoku.

Wybór toru trasy.
Narciarz lub snowboarder znajdujący się powyżej na stoku musi wybrać taki tor jazdy aby unikąć wszelkiej możliwości zderzenia z narciarzem znajdującym się poniżej na stoku.
Komentarz FIS: Narciarstwo i snowboarding są sportami wolności ruchu przy przyjęciu zasady, że każdy uczestnik stosuje się do reguł uprawiania tych sportów. Na stokach rządzi zasada, że pierwszeństwo przysługuje temu kto znajduję się "przed" lub "niżej". Każdy znajdujący się powyżej musi pamiętać, że jego zachowania nie mogą wpłynąć na zachowania tych przed lub poniżej.

Wyprzedzanie.
Wyprzedzać można i z góry i z dołu i z prawej i z lewej, ale tylko w takiej odległości, która zapewni wyprzedzanemu narciarzowi wystarczającą przestrzeń dla wszelkich jego manewrów.
Komentarz FIS: Wyprzedzający narciarz ponosi całkowitą odpowiedzialność za skutki manewru wyprzedzania do chwili jego ukończenia. Ta zasada odnosi się także do omijania stojących na stoku.
Wjazd i ruszanie z miejsca.
Narciarz, który wjeżdzą na drogę zjazdu lub po zatrzymaniu chce znowu ruszyć ma obowiązek sprawdzić patrząc w górę i w dół stoku, czy może to uczynić bez zagrożenia dla siebie i innych.
Komentarz FIS: Doświadczenie dowodzi, że ogromna część wypadków zdarza się wskutek nieprzewidywalnego włączenia się w ruch nowego uczestnika. Jest podstawowym nakazem bezpieczeństwa pełne sprawdzenie czy właczenie się narciarza nie spowoduje utrudnienia dla któregokolwiek z będących w ruchu. Dopiero po płynnym włączeniu się w rcuh korzysta się z pierwszeństwa przyznanego 3 reguła FIS. Wprowadzenie snowboardów i nart głęboko taliowanych (carvingowych) umożliwia ich użytkownikom wykonywanie skrętów i ruch w kierunku przeciwnym do głównego nurtu ruchu - w dół stoku. Ten kto wykonuje manewr "w poprzek lub pod prąd" nurtu ruchu musi tak się zachowywać aby osoby poruszające się w dół stoku nie były zagrożone.

Zatrzymywanie się.
Narciarz tylko w razie absolutnej konieczności może zatrzymać się w miejscach zwężeń i złej widocznośc. Po upadku narciarz musi usunąć się z toru jazdy tak szybko jak to tylko jest możliwe.
Komentarz FIS: Z wyjątkiem szerokich stoków zatrzymywanie się powinno następować na skraju trasy. Nikt nie może się zatrzymywac w miejscach niewidocznych dla jadących z góry lub zza zakrętu.
Podchodzenie i schodzenie.
Narciarz może podchodzić lub schodzić tylko skrajem / brzegiem trasy a w razie złej widoczności powinien zejść z trasy.
Komentarz FIS: trasy narciarskie są z założenia przeznaczone do ruchu jednokierunkowego - w dół. Pojawienie się osoby poruszającej się w przeciwnym kierunku stwarza zagrożenie dla poruszających się w dół. Ślady butów wyciśnięte w śniegu pogarszają warunki bezpieczeństwa jazdy i odpowiada za nie ten kto je pozostawił.

Stosowanie się do znaków i sygnalizacji.
Każdy narciarz ma obowiązek stosowania się do znaków i sygnalizacji.
Komentarz FIS: Trasy narciarskie oznaczone są w zalezności od stopnia ich trudności kolorami (od najłatwiejszych do najtrudniejszych): ZIELONYM, NIEBIESKIM, CZERWONYM, CZARNYM. Każdy uczestnik ruchu sam decyduje o wyborze trasy. Na trasach ponadto umieszczone są znaki informujące o utrudnieniach i niebezpieczeństwach np. o lawinach, czy zamknięciu trasy. Uczestnik ruchu ma obowiązek obserwować znaki i stosować się do nich. Uczestnik ruchu narciarskiego powinien zdawać sobie z tego sprawę, że znaki umieszczono dla jego własnego dobra i bezpieczeństwa.
Zachowanie się w razie wypadku.
W razie wypadku każdy narciarz ma obowiązek niesienia pomocy.
Komentarz FIS: Jest oczywistą zasadą etyczną, że uprawiający sport ma obowiązek nieść pomoc poszkodowanemu niezależnie od istnienia prawnego obowiązku. W szczególności pomoc powinna polegać na udzieleniu tzw. PIERWSZEJ POMOCY, na zawiadomieniu właściwych służb oraz natychmiastowym zabezpieczeniu (oznakowaniu) miejsca wypadku tak aby nie zagrażało ono innym uczestnikom ruchu. FIS wyraża nadzieję, że zachowanie polegające na uderzeniu w innego uczestnika ruchu i ucieczce z miejsca zdarzenia będzie przez właściwe ustawodawstwa karne wszystkich państw traktowane jak identyczne wykroczenie drogowe oraz, że państwa, które jeszcze tego uregulowały wprowadzą właściwe postanowienia do swych ustaw.
Obowiązek ujawnienia tożsamości.
W razie wypadku każdy narciarz (zarówno świadek jak i uczestnik) ma obowiązek podania swoich danych osobowych.
Kometarz FIS: Świadkowie i opis zdarzenia mają kardynalne znaczenie dla ustalenia odpowiedzialności i w związku z tym każdy, kto był świadkiem musi czuć się zobowiązanym do uczestniczenia w procedurach wyjaśniających. Raporty właściwych służb oraz zdjęcia stanowić będą dowody we wszystkich postępowaniach mających na celu ustalenie winnych.

Cortina

Cortina D’Ampezzo jest nazywana „Królową Włoskich Dolomitów” , ponieważ położona jest w samym sercu tych gór. Posiada setki kilometrów tras i wyciągów narciarskich określanych krótko – bardzo słoneczne i wiecznie ośnieżone, gdyż aż 95% z nich posiada sztuczne naśnieżanie.

Tą stosunkowo niewielką miejscowość opiewa ogromna sława. Wszystko to za sprawą Olimpiady Zimowej, która odbywała się tam w 1956 roku. Obecnie w Cortinie rozgrywają się coroczne zawody Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim.

piątek, 18 stycznia 2008

HochKing

Pierwszego dnia nowego roku 2008 wybrałem się na narty do stacji narciarskiej zwanej Hochkonig. To mały ośrodek narciarski, na pierwszy rzut oka niepozorny (w sumie 36 wyciągów), ale to właśnie stanowi jego podstawową zaletę. Przez to że jest to mały ośrodek i mało znany, określany jest nawet przez Austriaków mianem sekretnego, a mówiąc dokładnie „sekretnego miejsca koneserów.

Rzeczywiście trasy szerokie narciarskie są wspaniale przygotowane, jest niewielu narciarzy, okolica jest malownicza, wyciągi narciarskie są nowe, a infrastruktura gastronomiczna również spełnia wszystkie wymagania. Mam także wrażenie, że w tutejszych barach i knajpach na stoku jest taniej niż w oddalonym o ok. 35 km Zell am See.

Tak więc jest to region narciarski godny polecenia, zwłaszcza jeżeli ktoś nie musi codziennie jeździć na innej trasie, a oczekuje dobrze przygotowanych stoków i oddechu od zgiełku bardziej znanych stacji narciarskich.

Region narciarski Hochkönig w skrócie:
150 km nartostrad
36 wyciągó
6 oświetlonych tras saneczkowych
rozrywka w schroniskach narciarskich (30 schronisk!), festyny dziecięce, atrakcyjne après ski
bezpłatne karnety dla dzieci od 15.3. do końca sezonu,
bezpłatny pobyt dzieci <15 lat w pokoju rodziców
w terminie 22.-30.03.08 (u niektórych kwaterodawców)

środa, 16 stycznia 2008

Zell am See - "Sztuka na Śniegu"


A oto przykład tzw. sztuki na śniegu, czyli rzeźb jakie można zobaczyć na narciarskich stokach Zell am See. Tutaj przykład kilkumetrowych krzeseł trochę przypominających mi reklamę szwedzkiej firmy meblarskiej ;)

Kaprun - Kitzsteinhorn

 Lodowiec Kitzsteinhorn pod szczytem Kitzsteinhorn powszechnie nazywany przez narciarzy Kaprun od miasteczka leżącego u jego stóp, to jeden z bardziej znanych lodowców Alpejskich.

Pierwsze wrażenia z pobytu na przełomie roku 2007/ 2008 jakie się nasuwają to, że jest to piękny region, przepiękna panorama, jest cholernie zimno - 13 stopni w słońcu ( a dzień był słoneczny).

Minusem tego lodowca (podobnie jak większości innych lodowców, chyba z wyjątkiem Marmoloady i Stubai) jest brak ciekawych tras - czytaj tras narciarskich o odpowiednim stopniu nachylenia.
Tak naprawdę jest tu tylko jedna czerwona trasa z prawdziwego zdarzenia, ale widoki są piękne i przyjemnie pojeździć sobie długim carvingowym skrętem na wysokości 3000 m n.p.m.

Smutny widok stanowią pozostałości szynowej kolejki która spłonęła w 11 listopada 2000 (otwarcie sezonu narciarskiego) roku, a w pożarze której zginęło 155 osób


Zell am See 2

Co do samej jazdy na nartach, to nasuwa się pierwsze spostrzeżenie, że jak na warunki alpejskie jest to stosunkowo mały ośrodek narciarski (130 km tras). Tak naprawdę jest to tylko jedna góra czyli Schmittenhohe, zdrobniale zwana przez "nas" Szmitkiem dla odróżnienia od Kitzka, czyli Kitzsteinhorn.

Dlatego wybierając się na tydzień do Zell am See kiedy znudzi nam się już jazda na nartach na Szmitku możemy się wybrać jeden lub dwa dni jazdy na Kitzsteinhorn.

Wyjazd na dłużej niż tydzień do Zell am See nie ma sensu chyba że zamierzamy jeździć kilka dni np. w oddalonym o ok. 35 km Saalbach.

Największe tłumy amatorów białego szaleństwa są zawsze na zachodniej stronie góry, czyli inaczej „na prawo” od Zell am See bo są tam trasy narciarskie niebieskie i czerwone i chyba największy parking przy dolnej stacji kolejki Areitbahn. Duża ilość narciarzy powoduje co oczywiste kolejki w godzinach szczytu i szybkie pogorszenie warunków na stoku, w rezultacie czerwoną 10 pod koniec dnia zjeżdża się podobnie jak czarną 13 lub 14.

Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest udać się na wschód do dolnej stacji kolejki Sonnenalm, której żółty wagonik wywiezie nas na wschodnie stoki, idealnie przygotowane szerokie wprost stworzone do szybkiej karwingowej jazdy!

wtorek, 15 stycznia 2008

Zell am See - Austria

  Miejscowość Zell am See jest uważana, za tak zwaną polską miejscowość narciarską w Austrii. W początkach naszej inwazji na kraje w których można lepiej jeździć na nartach niż w przysłowiowej Białce Tatrzańskiej miejscowość ta cieszyła się szczególnym powodzeniem wśród Polaków, z nie znanych mi do końca względów, być może ze względu na stosunkowo bliskie położenie (835 km od Krakowa).
Ostatnio byłem tam na sylwestra 2007/2008 - było bardzo mało Polaków, natomiast przeważali obywatele narodowości Rumuńskiej - cóż może czas na nową nację która zawładnie tą uroczą miejscowością.

Wysokość:
Stacja dolna - 757 m
Stacja górna - 3029 m wysokość górnej stacji kolejki na Kitzsteinhorn ( który ma 3203)
Trasy narciarskie:
Trasy niebieskie (łatwe) - 56 km
Trasy czerwone (średnie) - 49 km
Trasy czarne (trudne) - 25 km
Wyciągi:
Wyciągi orczykowe - 32
Wyciągi krzesełkowe - 13
Wyciągi gondolowe - 9
Przepustowość - 74095 osób/godz

Stacje Narciarskie - Witajcie

Blog ma za zadanie zebrać i mozliwie jak nadokładniejszą listę ośrodków narciarskich w Polsce we Włoszech, w Austrii, w Czechach, Słowacji, Francji i wszystkich innych krajach w których lepiej lub gorzej można jeździć na nartach.
Będą tu zamieszczane moje opinie i wasze opinie na temat ośrodków narciarskich, do których warto lub nie warto wybrać się na odrobinę białego szaleństwa.